Η ομιλία Σαμαρά έχει στοιχεία ιστορικής στιγμής.
Όχι μόνο για το τι ειπώθηκε αλλά και για το ποιος τα είπε.
Κορυφαίος Έλληνας πολιτικός, σε μη ομολογούμενη αλλά προφανή, αγαστή, συμπόρευση με τον πρωθυπουργό
1. Αποκηρύσσει τον στυγνό νεοφιλελευθερισμό και κηρύσσει τον "Κοινωνικό Φιλελευθερισμό" (σύμφωνοι, ακαθόριστο υβρίδιο).
2. Θέτει θέμα μοντέλου ανάπτυξης, δηλαδή πορείας του καπιταλισμού, υποβιβάζοντας σε γιατροσόφια την «πράσινη ανάπτυξη».
3. Θέτει θέμα να διατηρηθεί πρωτίστως η ελληνική ταυτότητα, της οποίας ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ θα αποτελεί η ευρωπαϊκή - και όχι αντίστροφα.
4. Μεταφέρει μήνυμα ελεγχόμενης αισιοδοξίας για την οικονομική κρίση.
5. Διατηρεί απαρέγκλιτα στο λεξιλόγιό του την έννοια «πατριωτισμός».
6. Σκιαγραφεί την πολιτική έναντι της Τουρκίας : δεν γινόμαστε οι κακοί που θα πουν «όχι». Αν συμμορφωθεί με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δεν θα είναι η γνωστή Τουρκία που θα εισέλθει – αν μείνει η γνωστή, δεν θα εισέλθει.
7. Αναδεικνύει την αλόγιστη επέκταση της ΕΕ και τη διάσταση λαών και «ευρω-γραφειοκρατίας», που αποδυναμώνει την ευρωπαϊκή δυναμική.
8. Αποκαλύπτει την κίβδηλη πασοκική πολιτική ιστορία.
«Το 70 ήταν κατά της ΕΟΚ, το 90 έγιναν τμήμα της ευρω-γραφειοκρατίας = ευρω-αρπάχτρες».
9. Προτάσσει ιδέες
που γεννούν εμπιστοσύνη
που διατηρεί την κοινωνική συνοχή
που δημιουργεί κοινωνικό κεφάλαιο
που χρησιμοποιείται σε κρίσεις.
10. Και, κλείνει το μάτι στην Καραμανλική πτέρυγα, μεταφέροντας το υπέρτατο : Ελπίδα.
Αγκαλιάζεται από ένα λίγο μουδιασμένο-λίγο μπλαζέ κοινό, που όμως φλέγεται να ελπίσει, με θέρμη που δεν τολμά να ονειρευτεί το μητσοτακέϊκο.
Όχι μόνο για το τι ειπώθηκε αλλά και για το ποιος τα είπε.
Κορυφαίος Έλληνας πολιτικός, σε μη ομολογούμενη αλλά προφανή, αγαστή, συμπόρευση με τον πρωθυπουργό
1. Αποκηρύσσει τον στυγνό νεοφιλελευθερισμό και κηρύσσει τον "Κοινωνικό Φιλελευθερισμό" (σύμφωνοι, ακαθόριστο υβρίδιο).
2. Θέτει θέμα μοντέλου ανάπτυξης, δηλαδή πορείας του καπιταλισμού, υποβιβάζοντας σε γιατροσόφια την «πράσινη ανάπτυξη».
3. Θέτει θέμα να διατηρηθεί πρωτίστως η ελληνική ταυτότητα, της οποίας ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ θα αποτελεί η ευρωπαϊκή - και όχι αντίστροφα.
4. Μεταφέρει μήνυμα ελεγχόμενης αισιοδοξίας για την οικονομική κρίση.
5. Διατηρεί απαρέγκλιτα στο λεξιλόγιό του την έννοια «πατριωτισμός».
6. Σκιαγραφεί την πολιτική έναντι της Τουρκίας : δεν γινόμαστε οι κακοί που θα πουν «όχι». Αν συμμορφωθεί με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δεν θα είναι η γνωστή Τουρκία που θα εισέλθει – αν μείνει η γνωστή, δεν θα εισέλθει.
7. Αναδεικνύει την αλόγιστη επέκταση της ΕΕ και τη διάσταση λαών και «ευρω-γραφειοκρατίας», που αποδυναμώνει την ευρωπαϊκή δυναμική.
8. Αποκαλύπτει την κίβδηλη πασοκική πολιτική ιστορία.
«Το 70 ήταν κατά της ΕΟΚ, το 90 έγιναν τμήμα της ευρω-γραφειοκρατίας = ευρω-αρπάχτρες».
9. Προτάσσει ιδέες
που γεννούν εμπιστοσύνη
που διατηρεί την κοινωνική συνοχή
που δημιουργεί κοινωνικό κεφάλαιο
που χρησιμοποιείται σε κρίσεις.
10. Και, κλείνει το μάτι στην Καραμανλική πτέρυγα, μεταφέροντας το υπέρτατο : Ελπίδα.
Αγκαλιάζεται από ένα λίγο μουδιασμένο-λίγο μπλαζέ κοινό, που όμως φλέγεται να ελπίσει, με θέρμη που δεν τολμά να ονειρευτεί το μητσοτακέϊκο.